اثر بخشی آموزش مبتنی بر الگوی بزنف در ارتقاء رفتارهای پیشگیری کننده از بیماری سالک در بین بهورزان و خانوارهای تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی

زمینه و هدف: انجام مطالعه و برنامه مداخله آموزش برای تغییر رفتارها در جهت پیشگیری از بیماری سالک در مناطق آندمیک ضروری است. این مطالعه با هدف اثر بخشی آموزش مبتنی بر الگوی بزنف در ارتقاء رفتارهای پیشگیری کننده از بیماری سالک در بین بهورزان و خانوارهای تحت پوشش طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این مطالعه، مطالعه ای مداخله ای بوده که در سال 1388 انجام شد. بهورزان (20نفر) دو مرکز بهداشتی درمانی روستایی مناطق اندمیک بیماری سالک، پرسش نامه تکمیل کردند. هم چنین از بین خانوارهای تحت پوشش هر خانه بهداشت، 20 خانوار به طور تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ویژه خانوارها را تکمیل نمودند. سپس 4 جلسه آموزشی برای بهورزان و 2 جلسه آموزشی برای افراد تأثیرگذار بر آن ها تشکیل شد. در طی فعالیت آموزشی بهورزان، برای برطرف کردن مشکلات آن ها و فراهم نمودن عوامل قادرکننده، جلسات هفتگی با نماینده های بهورزان برگزار شد پس از 3 ماه فعالیت آموزشی بهورزان، داده ها مجدداً جمع آوری شده، مورد تجزیه و تحلیل آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، رگرسیون و من- ویتنی قرار گرفت. نتایج: میانگین نمرات مربوط به آگاهی، نگرش و قصد رفتار، عوامل قادر کننده و رفتار بهورزان بعد از مداخله آموزشی در گروه مداخله به طور معنی داری افزایش یافت و افراد تأثیرگذار بعد از مداخله آموزشی در گروه تجربی، تغییرات معنی داری داشته اند. هم چنین میانگین نمرات مربوط به آگاهی، نگرش، قصد رفتار، عوامل قادر کننده و رفتار سرپرست خانوارهای تحت پوشش بهورزان بعداز مداخله آموزشی در گروه تجربی به طور معنی داری افزایش نشان داد. نتیجه گیری: برنامه آموزشی بر اساس الگوی بزنف، منجر به تغییر رفتار آموزش بهورزان می شود که در نهایت، این رفتار آموزش بهورزان، موجب انجام اقدامات پیشگیرانه در خانواده های تحت پوشش آنان می گردد.